باید اعتراف کنم تا همین چند روز قبل خیلی میرحسین را نمی شناختم وتصوراتم از او یک انسان محترم و پایبند به اصول بود که با توجه به شرایط برخی اصلاح طلبان به جهت عدم اقبال مردمی نسبت به چهره هایشان قصد استفاده- نه حتی سوء- از آن را داشتند اما برخی اظهارنظرهایش در اولین کنفرانس خبری و همچنین حمایت های تعدادی گروه های منحرف از وی به تنهایی باعث شده بود که در نوع برداشتم از شخصیت میرحسین تجدید نظرکنم.که البته تماس تلفنی یکی از دوستان از دانشگاه چمران اهواز برگ زرین دیگری بر برخوردهایانتخاباتی وی افزود . ماجرا از این قرار است که حامیان مهندس میرحسین موسوی در جلسه خود در دانشگاه اهواز فقط اجازه سوال پرسیدن یک منتقد را می دهند که آن هم معلوم نیست به چه شیوه ای توانسته این اجازه را بگیرد و زمانیکه دانشجوی بیچاره از نظریات غلط برخی تندروهای اصلاحات در مورد انقلاب و امام انتقاد می کند با پاسخ موسوی مواجه می شود که حتی برخی حامیان وی نیز از بیانش ناراضی بودند. موسوی که طی بیست سال گذشته هیچ خطری را به اندازه دولت احمدی نژد برای کشور احساس نکرده بود تحت لوای حمایت سازمان مجاهدین و حزب مشارکت و صدالبته سیدمحمدخاتمی سیاست های کدام انقلاب را دنبال خواهد کرد؟ اگر سکان کشور بدست رهبر است که رهبری بارها موضع خود را نسبت به دولت نهم اعلام کرده و اگر به دموکراسی هم معتقدید که استقبال بی نظیر از رئیس جمهور در سفرهای استانی شاهد صدقی بر ادعای عملکرد مثبت این دولت است.
